In de middeleeuwen was Izier een heerlijkheid die afhankelijk was van Durbuy, onderdeel van het hertogdom Luxemburg.
De middeleeuwse woontoren, ongeveer 13 meter hoog, dateert uit de 14de en 15de eeuw en maakte deel uit van de verdedigingslijn van Durbuy. De oorspronkelijke ingang bevond zich uit veiligheidsoverwegingen op de eerste verdieping, de ingang was bereikbaar via een afneembare loopbrug. De boerderij, geflankeerd door drie torens, stamt uit de 16de en 17de eeuw en staat ​​sinds 1974 op de monumentenlijst. De gebroeders Sarter, meesterssmeden en leenheren van Izier, waren de bezitters. Later kwam het château-ferme in handen van de families Fraipont, Maisières en Rahier.